Patronat
Instytutu Transportu Samochodowego

W opiniowaniu znajduje się obecnie Projekt rozporządzenia Ministra Infrastruktury zmieniającego rozporządzenie w sprawie zakresu i sposobu przeprowadzania badań technicznych pojazdów oraz wzorów dokumentów stosowanych przy tych badaniach zawierajacy dwa zakresy nowelizacji.

Pierwszy zakres nowelizacji zawiera nowy rodzaj badania dodatkowego: skierowane przez starostę po otrzymaniu informacji, o której mowa w art. 54f ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. z 2019 r. poz. 2140) albo wniosku organu kontroli ruchu drogowego o konieczności przeprowadzenia dodatkowego badania technicznego pojazdu kategorii M2, M3, N2 i N3, przyczepy kategorii O3 i O4 i ciągnika kołowego kategorii T5 użytkowanego na drodze publicznej do wykonywania zarobkowego przewozu rzeczy.

Uprawnienie starosty właściwego ze względu na miejsce rejestracji pojazdu do skierowania na dodatkowe badanie techniczne jest działaniem podejmowanym dopiero po przeprowadzeniu przez organ kontroli ruchu drogowego wstępnych lub szczegółowych drogowych kontroli technicznych pojazdów kategorii M2, M3, N2 i N3, przyczep kategorii O3  i O4 i ciągników kołowych kategorii T5 użytkowanych na drodze publicznej do wykonywania zarobkowego przewozu rzeczy w dwóch przypadkach. Podkreślenia wymaga, że pojazdy,  o których mowa powyżej, są objęte dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/47/UE z dnia 3 kwietnia 2014 r. w sprawie drogowej kontroli technicznej dotyczącej zdatności do ruchu drogowego pojazdów użytkowych poruszających się w Unii oraz uchylającej dyrektywę 2000/30/WE (Dz. Urz. UE L 127 z 29.04.2014, str. 134, z późn. zm.). 

Mamy tu do czynienia z dwoma przypadkami związanymi z ww. przedmiotowym badaniem:

1. Zgodnie z art. 54f ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym jeżeli pojazd zarejestrowany na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podlegał wstępnej lub szczegółowej drogowej kontroli technicznej przez uprawniony organ kontroli innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej albo państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, ich właściwy punkt kontaktowy przekazuje informację o konieczności podjęcia działań zmierzających do przeprowadzenia dodatkowego badania technicznego do Głównego Inspektora Transportu Drogowego, który wykonuje zadania punktu kontaktowego w tym zakresie. Wówczas Główny Inspektor Transportu Drogowego przekazuje tę informację staroście właściwemu ze względu na miejsce rejestracji tego pojazdu.
2. W przypadku, o którym mowa w art. 81 ust. 11 pkt 2a lit. b ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym, starosta kieruje pojazd kategorii M2, M3, N2 i N3, przyczepę kategorii O3 i O4 i ciągnik kołowy kategorii T5 użytkowany na drodze publicznej do wykonywania zarobkowego przewozu rzeczy na dodatkowe badanie techniczne po otrzymaniu wniosku organu kontroli ruchu drogowego o konieczności przeprowadzenia dodatkowego badania technicznego pojazdu. Zgodnie z § 7 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 5 listopada 2019 r. w sprawie kontroli ruchu drogowego (Dz. U. poz. 2141) organ kontroli ruchu drogowego występuje do starosty z wnioskiem  o skierowanie na dodatkowe badanie techniczne pojazdu kategorii M2, M3, N2 i N3, przyczepy kategorii O3 i O4 i ciągnika kołowego kategorii T5 użytkowanego na drodze publicznej  do wykonywania zarobkowego przewozu rzeczy, zarejestrowanego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli podczas drogowej kontroli technicznej pojazdu zostało ujawnionych wiele usterek poważnych lub niebezpiecznych, uzasadniających poddanie kontrolowanego pojazdu dodatkowemu badaniu technicznemu obejmującemu zakres okresowego badania technicznego. Organ kontroli ruchu drogowego załącza do wniosku kopię pozostającego w jego dyspozycji protokołu szczegółowej drogowej kontroli technicznej, jeżeli pojazd był poddany tej kontroli. W razie konieczności wystąpienia  do starosty z wnioskiem, w pokwitowaniu wydawanym dla zatrzymanego dokumentu stwierdzającego uprawnienie do używania pojazdu zamieszczana jest informacja o tym wniosku. Wzór wniosku organu kontroli ruchu drogowego o skierowanie pojazdu na dodatkowe badanie techniczne został określony w załączniku nr 3 do rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 5 listopada 2019 r. w sprawie kontroli ruchu drogowego.

Zakres dodatkowego badania technicznego pojazdu, o którym mowa w art. 81 ust. 11 pkt 2a ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym, będzie obejmował sprawdzenie i ocenę spełnienia warunków technicznych dotyczących zespołów i układów,  w których stwierdzono usterki wymienione w skierowaniu, w sposób określony w pkt 0–10 działu I załącznika nr 1 do rozporządzenia i w pkt 1 działu I załącznika nr 2  do rozporządzenia, odpowiednio do stwierdzonych usterek.

Drugi zakres nowelizacji rozporządzenia Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 26 czerwca 2012 r. w sprawie zakresu i sposobu przeprowadzania badań technicznych pojazdów oraz wzorów dokumentów stosowanych przy tych badaniach wynika ze zmian wprowadzonych ustawą z dnia 16 maja 2019 r. o zmianie ustawy o transporcie drogowym oraz niektórych innych ustaw, która wprowadziła zmiany w zakresie świadczenia usługi przewozu osób, w tym taksówką. Ustawa z dnia 16 maja 2019 r. o zmianie ustawy o transporcie drogowym oraz niektórych innych ustaw dodała art. 13b do ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. poz. 2140) stanowiący, iż rozliczenie opłaty za przewóz osób samochodem osobowym, w tym taksówką, z wyjątkiem przewozu okazjonalnego, o którym mowa w art. 18 ust. 4b pkt 2, może się odbywać przy użyciu aplikacji mobilnej spełniającej wymagania określone w przepisach wydanych na podstawie ust. 4 oraz wymagania dla kas rejestrujących mających postać oprogramowania określone w przepisach o podatku od towarów i usług.  W związku z czym, posiadanie taksometru elektronicznego z ważnym dowodem legalizacji nie będzie już konieczne, aby prowadzić działalność gospodarczą w zakresie przewozu osób taksówką.  W konsekwencji ww. nowelizacja ustawy wprowadziła również zmianę definicji taksówki,  o której mowa w art. 2 pkt 43 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym przez wskazanie, że taksówką jest pojazd samochodowy (…) przeznaczony do przewozu osób (…) za opłatą ustaloną na podstawie taksometru albo aplikacji mobilnej.  Na skutek zmian wprowadzonych ustawą z dnia 16 maja 2019 r. o zmianie ustawy  o transporcie drogowym oraz niektórych innych ustaw zachodzi konieczność dokonania zmiany w rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 31 grudnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych pojazdów oraz zakresu ich niezbędnego wyposażenia (Dz. U. z 2016 r. poz. 2022, z 2017 r. poz. 2338 oraz z 2018 r. poz. 855). Projekt rozporządzenia zmieniającego rozporządzenie Ministra Infrastruktury w sprawie warunków technicznych pojazdów  oraz zakresu ich niezbędnego wyposażenia, wpisany do wykazu prac legislacyjnych Ministra Infrastruktury pod numerem 249, wprowadza zmiany do przepisów dotyczących warunków technicznych jakie powinien spełniać pojazd użytkowany jako taksówka. Zgodnie z § 24 ust. 1 pkt 1 obowiązującego rozporządzenia obowiązkowym elementem wyposażenia taksówki jest  m. in. taksometr elektroniczny z ważnym dowodem legalizacji.

Projektowane przepisy wprowadzają możliwość stosowania aplikacji mobilnej jako narzędzia służącego do rozliczania opłat za przewóz osób zamiast wyposażania pojazdu w taksometr elektroniczny z ważnym dowodem legalizacji.
Przedmiotowy przepis ma być wprowadzony po to, aby pojazd użytkowany jako taksówka posługujący się aplikacją mobilną, zamiast taksometru elektronicznego z ważnym dowodem legalizacji, mógł uzyskać pozytywny wynik badania technicznego.